Hoe kan ik er voor zorgen dat mijn zorgen voor deze toekomst niet uit zullen komen. Hoe kan ik er voor zorgen dat de meest dierbare in mijn leven niet van me af zal worden genomen. Ik kan hem niet lagen gaan en zeker niet naar iets zo ziek als de Hunger Games.. Hoe lang heeft hij het nu al weten te overleven vier jaar.. En elke keer als die trekking komt houd ik mijn hart vast want ik weet dat elke trekking de laatste zal zijn. Natuurlijk heb ik vertrouwen in mijn zoon. Maar hoe zou hij ooit de winnaar kunnen worden, de winnaar word geen winnaar door keihard te vechten nee hij of zij heeft enkel geluk en ik kan er niet van op uit gaan dat mijn zoon al het geluk van de wereld achter zich heeft staan.
Ik wens vurig dat er een manier was om deze vervloekte spelen te laten beëindigen al wens ik nog liever dat wij nooit in deze verrotte wereld waren geboren. Hoe mooi zou het leven zijn als zijn moeder hier nog was als ze niet omgekomen was omdat ze gewoonweg te zwak was geweest om door die bevalling heen te komen. Elke dag miste ik haar nog en doet het verlies me nogsteeds pijn als een steek van een mes door mijn borst. Maar ik zal mijn zoon in leven houden voor haar ik zal hem niet kwijtraken, niemand neemt hem van mij af al moet ik er zelf voor sterven.. Hij zal leven..